Opstelling:
Boris
Ronald Eric (Freek) Hans Wim
Knälli Davy (Jeroen) Jo (Delvaux) Tim
Corre Robin (Miche)
It was the
best of times, it was the worst of
times.
Aan de ene kant de nakende degradatie, zo onvermijdbaar als (slechte
grappen over) het ontslag van John VDB. Aan de andere kant: stralend weer, veel toeschouwers en een
veld waarvan de onderaardse fauna vakkundig omgelegd was (helaas, de beginnende
canyons bleven intact). Loko B, op kampioenenkoers, had weer de toon gezet met een klinische 2-0 winst
tegen Ons Huis. Loko A van zijn kant trof Bleuken, ploeg genaamd naar de vermaarde
Merchtemse straat. Keuzeheer van dienst was de tot dan toe onoverwonnen Eric.
De wedstrijd begon evenwichtig. Terwijl Bleuken beter
georganiseerd aanviel, vond Loko veel ruimte tussen hun verdediging en
middenveld. Die ruimte werd echter zelden uitgebuit. Een gebrek aan communicatie in onze rangen zorgde ervoor dat
Bleuken vaak ongehinderd gevaarlijk kon zijn. Toch was het Loko dat de score
kon openen. Op een tegenaanval ontstond opnieuw veel ruimte tussen hun linies. Corre kreeg de bal centraal en had tijd om Tim op links vrij
te spelen. Die bleef net als vorige week koel voor doel en plaatste de bal in
het zijnetje. Algemene euforie met een flinke scheut realisme. De structurele
problemen van Loko waren door deze treffer namelijk niet van de baan. Na
balverlies op het middenveld brak Bleuken snel uit. De vrijstaande spits nam de
voorzet onder controle en geleidde de opbotsende bal in de kruising. Boris vond
achteraf dat hij de bal had kunnen hebben. Wel, in dat geval had hij nog voor
het neerkomen een contract in eerste nationale beet. Bleuken rook bloed en viel
lustig aan. Boris toonde zijn kunnen bij het overtikken van een kopbal. Aan de
overzijde… ja, daar gebeurde bitter weinig. Woorden als ‘amechtig’ en ‘ongeïnspireerd’
schieten me te binnen. Vlug, rust!
Robin en Davy gingen er beiden af met een lichte blessure.
In hun plaats kwamen Miche en Jeroen. Erg begeesterend voetbal werd er in de
tweede helft niet op de mat gelegd. De talrijk opgedaagde posse van Loko B had
niet ten onrechte meer oog op het frisse, vloeibare goud. Loko speelde met iets
meer vertrouwen, maar de problemen van de eerste helft bleven grotendeels
intact. Het wisselende positiespel van Bleuken werd met succes (en veel kunst
en vliegwerk) opgevangen. Toch ook wel het teken dat iedereen er vol voor ging.
Er was onder andere een kans voor Corre, die de bal aangespeeld kreeg van de
onbaatzuchtige Tim. Helaas miste hij zijn schot. Ook Miche kon eens door de
defensie breken maar werd, volgens beter geplaatsten, onterecht teruggefloten
voor buitenspel. Captain Eric had er genoeg van en liet Freek in zijn plaats
opdraven, wat later kwam ook Delvaux voor Jo. Achterin kwamen we enkele keren
met de schrik vrij. Zo kwam Boris ver uit om in twee tijden de bal te ontzetten,
er was een scherpe voorzet die ik met een schampschot even goed in de kruising
had kunnen jagen, en er was een pegel van op de rand van de zestien die gelukkig
langs de buitenkant van de paal zoefde. Zo bleef de score op 1-1.
De ref - nog niet genoemd, dus oké - dankte beide teams uitvoerig voor de
sportiviteit. Dat zal de aanwezige voorzitter van de KAVVV toch een hart onder
de riem steken. Loko A gaat het seizoenseinde tegemoet waar we enkel nog kunnen
strijden voor het behoud van onze eer, als ware kamikazes. Volgende week
trekken we naar Overijse, waar we ZSV treffen. Laat ons tonen dat we meer zijn dan cheerleaders voor Loko B. Banzai!!!
Uitslag : 1- 1
1-0: Tim (Corre)
