Wat zeg je zo tegen iemand die op date vertrekt? Goeie vrienden zijn op de hoogte van je twijfels en steunen je zoals vrienden dat horen te doen: met welgemeende aanmoedigingen, knipogen en de nodige sarcastische opmerkingen. Nu heeft elk zichzelf respecterend dagblad heeft wel een sectie met relatie- of sexgerelateerde lijstjes, tips and tricks, nieuwe pseudo-wetenschappelijke publicaties die beweren een totaal nieuw licht te schijnen op ons paringsgedrag. Zo van het genre dat zichzelf niet al te serieus neemt, maar het toch maar fijn gezegd heeft. Het inhoudsloze HLN-klikaas dat enkel en alleen bestaat om wat meer trafiek en dus reclame-inkomsten te genereren. De ongefundeerde, Reddit-achtige verlijsting van thema’s die ons na aan het hart liggen met als enige doel om je te af te leiden van de essentiële problematiek van deze tijden.
…
Daarom deze lijst van 6 debiele dating-dooddoeners die maar niet uit zwang geraken.
1 Wees vooral jezelf
Ik begin met de ergste dooddoener die bestaat. Ten eerste: wat je ook doet, je bent altijd jezelf. Lieg je over bepaalde aspecten van je leven, doe je je sterker voor dan je werkelijk bent, dan ben je je leugenachtige zelf. Ben je doodeerlijk, en leg je je minpunten bloot, dan ben je je goedbedoelende, licht naïeve zelf. Als ik ’s avonds eens naar de Vlaamse tv kijk, dan denk ik niet dat dit land bulkt van de topacteurs. Ze kunnen amper een tas koffie vastnemen en iets zeggen tegelijkertijd. Dus mijn gemiddelde concurrent zal heel knullig of zelfs belachelijk overkomen als die zich anders voordoet dan hij is. Hij zal door de band genomen meer ervaring hebben dan mij, en rustiger voor de dag komen, maar in se is hij ook gelimiteerd door en tot zichzelf.
Ik ken mezelf en weet waartoe ik in staat ben. Ik heb een bevlogen kant die mij potentieel tot de charmantste knul van heel de Noordrand maakt. Maar ik heb ook een grote stuntelkant, hopeloos bedeesd, die uit een introverte reflex begint over de kleur van het plafond. En hoe ik thuis ook een plafond heb. En zij misschien, waarschijnlijk ook. De twee kanten maken mij tot wie ik ben. Ik kan die twijfelaar niet amputeren of thuis laten liggen op mijn nachtkastje. ‘Je trekt het je te veel aan’, zou je nu kunnen denken. Thoughtcrime! Dat brengt me bij een volgende dooddoener.
2 Trek het je niet te veel aan, laat het gewoon op je afkomen
Klinkt voor mij als: "Niet panikeren! VOORAL NIET PANIKEREN!" Het helpt niet. Net zoals het inderdaad niet helpt om als een zweterige stressbom aan te komen op je afspraak. Maar voor iemand voor wie het daten niet bijzonder vlot verloopt, steekt deze uitspraak telkens een beetje. Mocht ik gewoon in de zetel kunnen blijven zitten en met een verveeld handgebaar selectie mogen maken uit de zoveelste horde dames die op me afkomt, ja, dan houdt dit steek. Nu, op een zekere leeftijd en met de nodige mislukte dates op mijn conto is het niet meer dan logisch dat er een zekere twijfel over mij komt. Iemand die geen effect ondervindt van mislukkingen, is een psychopaat of een hond. Elke faling voedt het duiveltje op mijn schouder dat me toefluistert dat ik het niet in me heb, dat ik iets verkeerd doe, dat ik toch die andere pull had moeten aandoen. Ik kan er geen abstractie van maken en verworden tot een Echt Aantwaarps Theater-versie van mezelf. Zoals de René zei: “Ik twijfel, daar ben ik zeker van. Denk ik.” Met deze wetenschap, laat ik het alsnog op mij afkomen. Er is namelijk toch geen strategische aanpak mogelijk zonder bovengemiddeld acteertalent.
3 Koester geen te grote verwachtingen
Absolute bagger. Ik verwacht altijd iets geniaal. Een connectie zoals nooit te voren. Onze harten, zielen en lijven komen perfect samen in één punt. Samen trotseren we de wereld met zijn onnozele bewoners. We voeren uiterst spitse gesprekken, te scherp voor Dawson’s Creek. De vonk is onmiddellijk en het vuur alles verterend. Het universum implodeert en herstelt zichzelf in een vorm die zich naar onze willen schikt. Jezus himself komt terug en schenkt wijn op onze onvermijdelijke trouwpartij. En ga zo maar door. Als je je niets geweldig kan voorstellen, waar begin je dan aan? Oh, ik ga met haar een glas drinken. Hopelijk valt het mee, of wordt het niet te laat want de dag nadien heb ik een vroege vergadering. Ja, ik onderken dat je geen illusies mag koesteren dat ze al je favorieten groepen goed zal vinden om exact dezelfde reden als jij (als dat al iets waard is), dat ze na ‘hallo!’ gewillig op jouw schoot springt. Maar een beetje dromen kan en mag. Als je niet weet wat je zelf verlangt, dan kan zij het ook niet aanvoelen. Onbewust zend je zo te veel tegenstrijdige signalen uit, zodat het voor haar lijkt alsof ze naar ruis aan het kijken is. Er rijst wel een probleem als je verwachtingen te vaak niet compatibel blijken. Je kan deze aanpassen, inperken, zelfs helemaal weggooien, maar op de duur zend je geen enkel signaal meer uit en lijkt het voor haar alsof ze naar testbeeld kijkt (jawel, 'testbeeld', jonge millennials.).
4 Je moet vooral luisteren
Er is luisteren, en er is luisteren-luisteren. Jawel, een verwijzing naar een recent tv-programma. Altijd goed. Deze dooddoener heeft een grond van waarheid, maar op zich is het niet voldoende. Er wordt gezegd dat ik goed kan luisteren. Maar ik maak een systematische fout. Ja, ik denk mee, ik zeg niet enkel ‘mhm’, ik breng zachtjes mogelijke tegenkantingen aan, ik ben enthousiast in het beamen (je kan mij een beamer noemen). Ik doe dat graag. Hoe zeer ik een betweter ben in spelletjes en kwissen, ik heb geen behoefte aan telkens mijn gelijk te halen. Vaak is er gewoon niet één gelijk. Dus bied ik geen eenduidige oplossing en blijf ik uiteindelijk eerder vaag. Als ik dan zelf iets uitleg, dan houd ik het onnodig bondig, heel indirect met veel betekenis in de context, zodoende dat het bijna onverstaanbaar wordt. Of ik maak een grap om ervan af te zijn. Dat helpt de zaak ook niet vooruit: als ik me teveel wegcijfer, blijft er gewoon nul over. Af en toe een gerichte vraag stellen, die wat dieper gaat dan wat haar laatste reis was. Ik krijg het maar niet onder de knie. Ik laat ze mij in het water begeleiden tot daar waar we nog net kunnen staan, waarna ze stopt en ik begin te treuzelen en de getijden ons terugduwen naar de kant. Terwijl ik best wel wil en kan zwemmen.
5 Ga iets origineel doen
Misschien een beetje hautain, maar als je een roetsjbaan nodig hebt om haar een beetje plezier te leveren, dan heb je zelf weinig te vertellen. "Vond je dat leuk? Kan je die leukheid transponeren op mij? Ja? Yes!" *smoosh*. Ok, hier weet ik dat ik verkeerd ben. Je leert meer uit hoe iemand zich gedraagt in een situatie, dan uit een gesprek waarbij je beiden, zonder het te willen, aan de oppervlakte blijft. Het is immers moeilijk vol te houden dat je een coole dude bent terwijl je aan een rotvaart door een looping raast. De focus is tenminste niet de hele tijd gericht op elkanders woorden. 'Language is a liquid that we're all disolved in. Good for solving problems, after it creates a problem.' Dat is een stukje tekst uit een liedje van Modest Mouse. Ken je die, die groep van 'Float on'. Nee? 'Dashboard' misschien? Allez, ze hebben dat nog gedraaid op StuBru vroeger. Nee? Echt niet? Begrepen, we gaan wel minigolfen.
Het kan ook verkeerd lopen. Laatst ging ik naar een concert met een date. Het idee was om tussen de twee acts een babbeltje te doen. Maar het voorprogramma liep uit, de hoofdact ook zodat we amper hadden gesproken en het plots héél laat werd voor een weekavond. Einde date, en amper iets gezegd. Dan had een doorgedreven cafégesprek veel beter geweest.
6 Amuseer u
Na 5 punten denk je misschien van "Het is al goed, Wim, we zeggen niks meer tegen u." Neen, dat wil ik nu ook niet bereiken. Ik koester elke aanmoediging en elke volkswijsheid in aanloop naar mijn zoveelste queeste. Ingewijden weten wel hoe ik me voel, en anderen bedoelen het gewoon goed. Dan vind ik 'Amuseer u' nog de beste ruggensteun die je kan geven. Deze uitspraak heeft veel eigenschappen van een dooddoener, toch vind ik ze acceptabel. Het heeft inderdaad geen zin om miserabel te worden als het niet klikt. Drink je glas op, rond rustig aan af en 'misschien tot een volgende keer'. Als jij meer wil, en zij niet: spijtig, maar wat ga je eraan doen? Een creep worden? Catalogeer het, leer ervan, negeer het, whatever. Ja, het kan een paar dagen pikken. Een week. De rest van je dagen. Maar had je liever aflevering 15 van seizoen 37 van The Walking Dead gezien? Ging je anders die avond een nieuwe snaartheorie ontwikkeld hebben? Aan al wat je doet hangt de kans dat het achteraf gezien toch maar tijdverlies was. Dus, amuseer u, nu het nog kan. Zoals Bill Hicks over het leven zei: "It's just a ride."
P.S. Sommige lezers zullen mijn pleidooi a priori niet kunnen vatten. Ze beschikken namelijk over zelfvertrouwen. Over overtuigingskracht. Een redelijk mooi smoelwerk. Ervaring. Nonchalante eenvoud. Het is ze van harte gegund. Ik ben niet afgunstig. Meestal niet. Soms wel, keihard. Ik probeer het wel met mijn eigen ietwat vreemde cocktail van kwaliteiten. Ik kan de settings van het spel toch niet meer switchen naar tutorial. Ik speel wel verder op moeilijk.
