Laatste Vlaamse introductiefabriek
sluit zijn deuren.
We vertellen u geen nieuws als we
melden dat het slecht gaat met de vraag naar introducties. Steeds meer mensen
geven te kennen dat ze geen introductie meer nodig hebben. Waar ze een halve
eeuw geleden nog onmisbaar leken bij formele en minder formele aangelegenheden,
zijn ze nu overbodig geworden. CEO Marc Coucke, die zelf ironisch genoeg geen
introductie meer nodig heeft, verklaart: ‘Er heerst reeds geruime tijd een overaanbod
aan introducties. Vroeger was het bon
ton om ons product uitvoerig aan te wenden bij ontmoetingen allerhande en maakte
men er ook een erezaak van om telkens een nieuwe te gebruiken. De consument is
zich echter na de eerste oliecrisis gaandeweg bewuster gaan gedragen en is zijn
introducties beginnen hergebruiken. Dit zorgde voor een eerste geval van
overcapaciteit. Ons bedrijf wist zich staande te houden door het product te
diversifiëren en door specifieke doelgroepen aan te spreken. Iedereen kent onze
jongerencatalogus vol korte, nonsensicale exclamaties (‘Hey!’, ‘Heykes!’, ‘Ie
se!’), maar door copyright issues hielden we hier geen cent aan over. Daar komt
nog bij dat de daad van het zich voorstellen stilaan aanzien werd als iets
pompeus, iets uit een andere tijd (zoals
het woord ‘pompeus’, nvdr). De markt bleef verzadigd en de situatie werd er
alleen maar erger op door de introductie van buitenlandse producten in de jaren
90. Het waren vooral de producten van zwarte Amerikaanse afkomst die ons pijn deden. En als klap op de vuurpijl ontwikkelde de
vermaarde Dr. Dre PhD het procedé van de 'herintroductie' (en noemde zijn product ‘Still Dre’, nvdr).
Toen wist ik al dat onze business op lange termijn niet meer rendabel kon zijn.'
Op de vraag hoe het nu verder
moet, antwoordt Coucke ‘Geen idee, ket. Ik dacht nog even de zaak helemaal om
te gooien en mijn pijlen te richten op het andere uiteinde van het
conversatiespectrum. Maar mijn vermoeden werd al snel bevestigd: de markt voor
afscheid nemen, bestaat niet.’
