maandag 16 december 2013

Vaillant - Loko: 1-2

Opstelling:

Boris

Jo   Hans   Klaas  Wim

Arnout  Verbelen   Bram   Knälli (David H.)

Miche   Robin


De Wolfrot in Asse. Ik herhaal: de Wolfrot in Asse. Klinkt als codetaal om Operatie Redding in actie te brengen. Voor de minder ingewijden: Loko trok naar het veld van Vaillant. Een veld met een hellingsgraad waar ze op de weg bordjes voor zetten, getooid met een dikke toplaag modder om schoenen, benen of zelfs tractoren in te verliezen.Vorige week hadden ze ons thuis nog een 1-2 nederlaag aangesmeerd (daarvan natuurlijk géén verslag), dus was het zaak om sportieve revanche te nemen. Het legertje vrijbuiters van Loko telde slechts 12 leden, waaronder wederoptredende buurtbewoner Klaas.

In lijn met het klassement startte Loko onderaan. En daar bleven we ook een hele tijd. Vaillant pinde Loko zodanig vast dat we pas na tien minuten over de helft geraakten (met behulp van klimtouw en crampons). Eens daar aangekomen legden we best mooie combinaties voor de dag. Verdedigen leek niet het sterkste punt bij Vaillant. Aan de andere kant was er echter meer gevaar van hun kwikzilveren spitsen en infiltrerende middenvelders. Boris moest verschillende keren tussenkomen, Hans en Klaas tackelden een paar keer in extremis. Toch hielden we stand, zelfs op de vele corners (zowaar). De 1-0 konden we niet verhinderen. Een Vaillant-speler mocht alleen op doel vanuit buitenspel en vloerde Boris. De ref had niks gezien. Hij had vaker dichter op de situatie gestaan als hij gewoon in de middencirkel was gebleven zoals zijn 80-jarige collega's. Zo toonde hij dat hij niet echt over arendsogen beschikte toen hij ons een strafschop toekende. Miche liet zich vakkundig vallen na een lichte fout, de brave man floot en besefte dan dat het vergrijp plaatsvond in de grote rechthoek. Goeiekoeper, da kan ni! Bram legde de bal naast de stip-kuil en pakte de doelman tegenvoets met zijn eerste van het jaar. Van dan af zat het goed fout tussen Vaillant en de ref. Die begon te compenseren en liet teveel begaan (aan beide kanten). Vaillant bleef het gevaarlijkst in de afdaling naar ons doel, maar Loko had niet enkel op het scorebord het evenwicht hersteld. De rust was echter welgekomen.

De protagonist van de dag heb ik nog niet bij naam genoemd. Ene Mike, het dribbelvaardig heet standje van Vaillant, begon het moeilijk te krijgen om zich te focussen op de wedstrijd. Zijn opvliegend gedrag van de heenwedstrijd indachtig, werkten we in op deze tikkende tijdbom. We absorbeerden vakkundig zijn voortdurende gefoeter en moedigden hem ook aan met subtiele bemerkingen. Tegen het einde van de wedstrijd had hij al beloofd om vijf van ons te vermoorden, een ware avondvullende bezigheid. Intussen werd er nog een beetje gevoetbald. Loko bleef tussen het gebakkelei door aardig meedoen, maar had ook geluk bij uitbraken van Vaillant die, mits wat meer overleg, gevaarlijker hadden kunnen zijn. Robin en Miche maakten het de lokale verdediging knap lastig, en jawel, hun inspanningen werden beloond. Miche werd op links vrijgespeeld na een verre uittrap van Boris. Hij kon alleen op doel en lepelde de bal over de doelman. 1-2! Aan de overkant kwam Loko enkele keren goed weg: een bal op de paal, reddingen van Boris en een last minute gemeten tackle van Jo. Loko's Robin stuitte enkele keren op de doelman. En stuiten deed hij ook op eerdergenoemde Mike, de sater van dienst. Na eerdere pogingen om de ref te raken met modderballetjes (waarbij wij ballistische hints gaven), ging het licht finaal uit. Terwijl hij doodsbedreigingen uitdeelde als snoepjes, vond de ref het genoeg geweest. En dat vonden wij ook.

Mooi zo, 1-2 winst en slechts twee overwinningen verwijderd van aansluiting bij het peloton. En iedereen kan het navertellen! Volgende week ontvangen we met de Cristal Boys de onbetwistbare leiders van onze reeks, maar dat schrikt ons allerminst af. Vol voor de volgende winst!

 1-1: Bram (pen.)

1-2: Miche (assist?)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten