Rainbow Stalin

Valt er iets zinnigs te zeggen over een T-shirt met een regenboog op? Neen. Valt er iets zinnigs te zeggen over de discussie hierover? Neen. Het gaat over smaak. De gustibus enzo... Bart vindt het niet leuk dat ambtenaren die de stad representeren er 'kleurrijk' uitzien. En zoals steeds zoekt hij in zijn columns bewust naar een zere teen die als opstapje kan dienen om wat boven de massa uit te komen. Anders leest behalve die ene Standaard Online-abonnee niemand zijn stukje. Dus hij provoceert bewust om aandacht te trekken, een beetje zoals iemand die een gewaagd T-shirt aantrekt om zich te differentiëren. Als politieker vindt hij die tactiek namelijk wel geoorloofd. Al te grijze technocraten komen immers niet meer aan de macht. En hij wil dat de ambtenarij die grijze neutraliteit uitstraalt, zoals een Max Weber, die de koude, onbevooroordeelde ambtenaar als boegbeeld van performantie van de staat en van gelijke rechten zag. In realiteit heb je echter altijd met mensen te maken. Totdat we ons laten bedienen door een leger pneumatische robots, zullen we het daarmee moeten doen. 

Da's dan 15 EUR, Mennnnnn *KILL!KILL!*

Volgens mij haat hij gewoon de tof-cultuur. Alles moet tof zijn. Wetenschap? We gaan het tof brengen! Klimaatverandering? We zingen een tof liedje in schabouwlijk Engels! Armoede? Moeilijker, dus we doen het lekker niet. Of we laten ze voetballen. Als ik op een zaterdagochtend een uur aanschuif voor de aanvraag van een nieuwe identiteitskaart, om dan te horen dat ik een week later nog eens mag terugkomen om die af te halen... Dan mag daar de tofste tofferik uit Tofopolis zitten, ik haat die mens. En dan kan die beter een neutrale kop op een neutraal lijf hebben of mijn binnensmondse verwensingen zouden verkeerd kunnen geïnterpreteerd worden. O wee als daar een zwarte mollige Moslima in een rolstoel zit. En zie, hier ben ik al fout. Want waarom is zij niet neutraal? Is uw referentiekader dan zo eng, Van Schel? Laat mij met rust, gij fictief in dialoog tredend wezen! Want voor je het weet kookt de discussie over, tot iemand de onvermijdelijke Hitler erbij betrekt. En dan kan er je volgens de wet van Godwin beter ermee ophouden. 

...maar ik doe toch verder, en ik maak het beter ook iets toffer of iedereen klikt hier weg!

Een scène uit het schitterende That Mitchell and Webb Look. David Mitchell een beetje kennende (van op tv), is dit vooral een sneer naar mensen die hunkeren naar die goeie ouwe tijd toen het er nog formeler aan toeging. Maar hij kijkt ook in de andere richting. In dit artikel over de Vlaamse Leeuw en symboliek, hekelt hij net de overdreven hang naar nieuwe logo's, de rebranding en andere marketinggedreven nonsens. Soms is oubollig nog zo slecht niet, soms mag er een nieuwe wind waaien. Helaas voor iedereen die graag punten scoort, ligt de waarheid weer in het midden.

En de trut heeft heel het deken

Ik vind ook niet dat alles per se opgeleukt moet worden (zie mij bezig). Leuk is immers ook smaakafhankelijk. Ik kan hier nu refereren naar passages uit boeken, sketches, artikels,... die ik gevat en amusant vind. Zoals grappen over manga-personages van weleer die alleen mijn ingebeelde samoeraivriend Zaraki Kenpachi nog zou herkennen.

Tenzij Bobobo-bo Bo-bobo. Die kent iedereen.

Maar ik kies om u niet lastig te vallen met dat stuk van mijn leven. Omdat ik dat fatsoenlijk vind, en omdat ik verwacht dat lezers een zeker niveau van fatsoen appreciëren. U heeft immers al geklikt op een link en u verwacht toch dat ik uw tijd niet onnodig verspeel met details waar u geen boodschap aan heeft? Hoe ik tegenover u zit in dit virtueel loket, het is weldegelijk van belang. Ik mag u niet, spreekwoordelijk, tegemoet komen, vuil en verwilderd en enkel getooid in een veel te onthullende lendendoek  U heeft veel liever dat ik uw browser kom binnengeflitst als de digitale enge man in maatpak uit de Dash-reclame. 

Nu met handige pastilles voor nog beter resultaat!

Conclusie? Neen, er valt echt niks zinnigs over te zeggen. Hou u gewoon kalm tot er eens iets ernstigs gebeurt.

En die titel dan?